Mahal na mga Kapatid at Kaibigan,

Welcome po sa Filipino Worship Service!

Praise God for enabling us to give a praise item last Lord’s Day. When we sing unto the Lord there is joy and comfort, especially as we remember the resurrection of our Lord and Saviour Jesus Christ! May we be encouraged always to live for Him as we are assured of life everlasting because our God who is living and true!

As we live for the Lord, we must also live for the truth. But it is common for us Filipinos that we do not take seriously the sin of lying. Partly because of the influence of the Roman Catholic church which teaches us that it is just a venial sin. We were falsely taught that a venial sin is a lesser offense that injures but does not destroy one's relationship with God. So, we just take it for granted. Yet, the Bible is clear that it is as sinful as disobeying any one of the commandments. Let us pray to keep our mouths to say truthful words not hurtful words.

Below is a translation of an article by our Pastor, The Rev Dr Jeffrey Khoo on “What is Edifying Speech” (TLBPC Weekly Bulletin, 17 March 2024). Please read and understand. May the Lord help us to apply this in our lives. - JTGL

ANO ANG IKATITIBAY NA SALITA? (1/2)

Nilalang ng Diyos ang sangkatauhan, ginawa ayon sa Kanyang larawan, na may kakayahang magsalita. Ang mga tao ay binigyan ng boses upang ipahayag sa mga salita ang kanilang pinakamalalim na iniisip at damdamin. Bilang mga Kristiyano kailangan nating gamitin ang ating boses o pananalita para sa mabuti at sa maka-Diyos, at hindi para sa makasalanan at sa masama. Sinabi sa atin ni Apostol Pablo sa Efeso 4:25 at 29, “Kaya nga itakuwil ang kasinungalingan, magsalita ang bawa't tao ng katotohanan sa kaniyang kapuwa: sapagka't tayo ay mga bahagi ng isa't isa. … huwag hayaan ang masamang pananalita na lumabas mula sa inyong bibig, kundi yaong mabuti para magamit sa ikatitibay, upang ito nawa ay magdulot ng biyaya sa mga tagapakinig.”

Ano ang salitang “ikatitibay”? Ang salitang Griyego para sa ikatitibay ay oikodomeo na literal na nangangahulugang "magtayo ng bahay". Ito ay ginamit ng 20 beses sa Kasulatan upang mangahulugan ng pagpapatibay ng pananampalataya ng isang mananampalataya kay Kristo at sa Kanyang Salita. Ang salitang "pagpapatibay" ay madalas ngayon na inaabuso at ginagamit sa maling paraan upang bale-walain ang anumang bagay na tumutusok sa ating budhi at humahatol sa ating mga kasalanan. Anumang salita, binibigkas man o nakasulat, na hindi nakapagpapasaya sa atin ay itinatakuwil bilang "hindi nakapagpapatibay."

Nakalulungkot na, sa pangkalahatan ngayon, ang ministeryo sa pulpito ay lubos na nakasentro sa tao at hilig ng laman, na niyayakap ang makamundong pilosopiya na “ang mamimili ay ang hari.” Ang mga tao ngayon ay naghahangad ng pagmamahal sa sarili at pagpapahalaga sa sarili. Gusto nilang makarinig ng mga bagay na nakakapagpasaya sa kanila tungkol sa kanilang mga sarili, para lalo nilang mahalin ang kanilang sarili, na hindi naman talaga sila ganoon kasama, na sila ay talagang maganda kahit na sinasabi ng Bibliya nang walang pag-aalinlangan na ang lahat ay napakamasama, ipinanganak sa kasalanan, at sa likas na katangian ay lubos na makasalanan at masama (Jer 17:9).

Hindi kataka-taka na nagbabala si Apostol Pablo tungkol sa kung ano ang magiging hitsura ng mga tao sa huling panahon, “Alamin din ito, na sa mga huling araw ay mapanganib na mga panahon ang darating. Sapagka't ang mga tao ay magiging mga mapagmahal sa kanilang sarili, mapag-imbot, mga mayayabang, palalo, mga lapastangan…” (2 Tim 3:1–2a). Upang maprotektahan ang simbahan mula sa pangwakas na panahon na nakasentro lamang sa tao at nakakataas na pag-iisip sa sarili, inutusan niya ang lahat ng matatapat na ministro ng ebanghelyo na gawin ito: “Ipangaral ang salita; maging handa sa kapanahunan, at wala man sa kapanahunan; sumaway, sumawata, magtagubilin ng may buong pagbabata at doktrina. Sapagka't ang panahon ay darating na kung saan sila ay hindi na magtitiis sa tunay na doktrina; kundi ayon sa kanilang sariling mga pita ay magbubunton sa kanilang sarili ng mga tagapagturo, taglay ang makakating mga tainga” (2 Tim 4:2–3).

Kaya, ano ang bumubuo ng nakapagpapatibay na pananalita na magtutulak sa atin na magkaroon ng tamang pangmalas sa ating sarili, at magpapatibay sa atin sa pinakabanal na pananampalataya at sa masunuring pag-ibig sa ating Panginoon at Tagapagligtas na si Jesu-Cristo? Sa Efeso 4:25 at 29, sinabi sa atin na upang ang ating pananalita ay makapagpapatibay, ito ay dapat na:

Makatotohanan

Sinasabi ng Efeso 4:25, “Kaya nga itakuwil ang kasinungalingan, magsalita ang bawa't tao ng katotohanan sa kaniyang kapuwa: sapagka't tayo ay mga bahagi ng isa't isa." Ang pahayag na ito ay dapat basahin sa konteksto ng naunang mga talata, “Ngunit kayo ay hindi natuto ng ganito kay Cristo; Kung tunay na siya ay narinig ninyo, at naturuan na sa pamamagitan niya, gaya ng katotohanan na kay Jesus: Na hubarin ninyo patungkol sa dating pamumuhay ang lumang tao, na sumasama alionsunod sa mapanlinlang na mga pita; At maging bago sa espiritu ng iyong kaisipan; At upang isuot ninyo ang bagong tao, na ayon sa Diyos ay nilalang sa katuwiran at tunay na kabanalan” (Efe 4:20–24). Pansinin na hindi ito nakatutok sa "lumang tao", ang hindi mananampalataya na nasa labas ni Cristo at walang Banal na Espiritu, ngunit sa "bagong tao", ang mananampalataya na muling nabuo at pinabanal ni Cristo at pinanahanan ng Kanyang Espiritu. Nagligpit na tayo ng mga lumang uniporme para magsuot ng bago. Ang isang pulis ay dapat kumilos bilang isang pulis at hindi isang magnanakaw. Dahil “tinanggal” na natin ang lumang tao at ang lumang paraan ng pamumuhay na makasalanan at mapanlinlang, “isuot” natin ang bagong tao na naglalayong ipakita ang katuwiran at kabanalan na kay Cristo. Kaya bilang mga mananampalataya, hindi tayo dapat nagsisinungaling kundi magsasalita ng katotohanan.

Ano ang katotohanan na dapat nating sabihin? Ito ay tiyak na ang Salita ng Diyos at lahat ng bagay na sumasang-ayon sa Salita ng Diyos. Ang Salita ng Diyos ay isang paraan ng biyaya, dahil ginagamit ito ng Diyos upang pabanalin tayo, linisin ang ating isipan at dalisayin ang ating mga puso. Kaya naman nanalangin si Jesus sa Kanyang Ama, “Pabanalin sila sa pamamagitan ng iyong katotohanan: ang iyong salita ay katotohanan” (Juan 17:17). Kaya't ang bawat mangangaral na naghahatid ng Salita ng Diyos mula sa pulpito ay dapat tiyakin na ipinangangaral niya ang katotohanan at hindi ang kasinungalingan at kamalian, dahil ang katotohanan lamang ang magpapatibay sa pananampalataya ng mga banal at magiging dahilan upang lalo nilang mahalin ang Panginoon. Ang mga maling pananampalataya, kasinungalingan, kamalian, kasinungalingan sa kabilang banda ay nagsisikap na ilayo ang isang tao kay Cristo sa pamamagitan ng pagdudulot sa kanila na magkaroon ng mababang pagtingin sa Diyos at sa Kanyang Salita.

Sinasabi ng ilang tao na ang doktrina ng Verbal Plenary Preservation (VPP) ng Banal na Kasulatan ay "hindi nakapagpapatibay" at hinahatulan pa nga ito bilang "heresy." Ngunit ano ang maling pananampalataya? Ang isang maling pananampalataya ay anuman at bawat doktrina na nagiging sanhi ng isang tao na magkaroon ng mababang o pinaliit na pananaw sa Diyos at sa Kanyang Salita. Ang maling pananampalataya ay anuman at bawat doktrina na naglalayong ihiwalay ang isang tao kay Cristo at sa Kanyang mga salita. Minamaliit ba ng VPP si Cristo at ang Kanyang mga salita? Hindi, hindi naman! Sinasabi ng VPP na hindi lamang binigyang-inspirasyon ng Diyos ang Kanyang mga salita ng 100% kundi iniingatan din ang Kanyang mga salita ng 100% upang ang Bibliya na nasa ating mga kamay ngayon ay 100% perpekto nang walang anumang pagkakamali. Ito ang katotohanan na itinuro sa Awit 12:6–7, Mateo 5:18 at marami pang ibang talata sa Bibliya. Ang VPP ay nagsasalita tungkol sa isang makapangyarihang Diyos na hindi lamang kayang protektahan at ingatan ang Kanyang mga tao kundi pati na rin ang Kanyang mga inspiradong salita. Dahil dito, ang mga banal ay magkaroon ng lubos na pagtitiwala sa Banal na Kasulatan at sa kakayahan ng kanilang Diyos. Ang doktrina ng VPP ay nagpapatibay at naghihikayat sa pananampalataya ng mga banal. Kaya naman alam natin na ito ang katotohanan. Ang pagtanggi sa perpektong pangangalaga ng Kasulatan ay, sa kabilang banda, mapanira. Masisira at sisira lamang ito sa pananampalataya ng mga banal. Sapagka't "Kung mawawasak ang mga pundasyon, ano ang magagawa ng matuwid?" (Awit 11:3). Kaya nga ang mga mananampalataya na nagnanais na maging tapat kay Cristo ay kailangang patuloy na magturo at ipagtanggol ang katotohanan ng VPP dahil ito ay mabuti para sa ating kaluluwa at para sa simbahan, "Sapagkat kami ay wala-anumang magagawa laban sa katotohanan, kundi para sa katotohanan" (2 Cor 13:8).